کوچه های موازی

جاده یعنی غربت

باد ...  آواز  ... مسافر ...

میان من و تو

تنها نفس های این شب نیم مرده

به قضاوت خواهد نشست

و همچنان که تو خاطراتت را

پیچیده در حریر خواب شبانه ات

نشخوار میکنی

من با گامهای سوخته خاطراتم

تا سحر پیش میروم

و فردا با بالهای شکسته

در آسمان بی کسی ها

 رها خواهم شد

اکنون این منم

 و کوچه های بی پایان

پیچ در پیچ و خاموش

و من که هنوز به انتها می اندیشم

هستم اگر میروم

گر نروم نیستم

والسّلام   

راست می گفت که وقتی یه رابطه داره تموم میشه ، همیشه اونی که کمتر عاشقه بیشتر

حرف میزنه .

ارزش داشتن یه دوست خوب که همدم و همراهت باشه بیشتر از تمام آدمای تو زندگیه .

کم پیدا میشن اونایی که هم قسم میشن و تا آخرش باهات میمونن . هرکسی یه جاهایی از

زندگیش کم میاره و این رشته و پاره میکنه ...

برای هرکس ممکنه پیش بیاد .

وقتی دنبال یه پناهگاه امن برای درد دل میگردی و کسی نیست که حتی یه لحظه ازت بپرسه

انگار امروز یه طور دیگه هستی ...

خیلی وقتا برای عذرخواهی دیر میشه ... برای دوست داشتن دیر میشه ... برای جبران دیر

میشه ...

عیبی نداره ...  اگر اینجوری نباشه که دیگه اسمش زندگی نیست . یکی میره و یکی دیگه جاش

و تو زندگی آدم پر میکنه و بسیاری اوقات اونی که فکر میکنه جایی پر کرده بی مقدارترین آدم

زندگی میشه ...

این روزای من تلخ نیست . شیرین هم نیست . دقیقا خنثی است ... فقط تو فکر برنامه های

آیندم هستم .

بی احساس تر از همیشه ... سخت تر و محکم تر از قبل ... و البته تنهاتر از تمام روزهای عمرم ...

خودمم و خدا و .... هیچکس

پی نوشت : امسال رو سال نقطه چین ها نامگذاری میکنم . باشد که توشه راهی برای

آیندگان ...

نقطه ...

سر خط ...

دوباره زندگی ...

کوچه اول ...

سال 88 هم گذشت . گذشتنی که گذشته رو برای همیشه به تاریخ پیوند داد .

حالا من موندم و کوله باری از تجربیاتی که ساده به دست نیومدن. اما بزرگن . خیلی بزرگ ...

نمیخوام بگم چی شد ولی تا آخرین لحظات هفت سین نچیدم . خیلی شاکی بودم از تمام دنیا

ولی خودم و پیدا کردم ...

شاید شعار تلقی بشه . ولی ازصفر شروع کردم ...

خدایا میدونی که لحظه سال تحویل ازت چی خواستم . کمکم کن که هیچ وقت یادم نره پیمانی

 رو که باهات بستم .

ممنونم که تو این سال یه اتفاقاتی تا دم وقوع رفتن اما رخ ندادن ...

ممنونم که تو آخرین لحظه ها خیلی چیزا رو بهم یادآوری کردی ...

ممنونم که با وجود اینکه فراموشت کرده بودم تو شرایط سخت دستم و گرفتی ...

ممنونم به خاطر همه چیز ...

با خودم قرار گذاشته بودم تلخ حرف نزنم . باور کنید تمام تلاشم و کردم که هیچی نگم ولی

نشد . اینم یه جورشه ...

شاید بهترین اتفاق سال 88 برای من افتتاح این وبلاگ بود . از همه تلخیاش که بگذریم دوستایی

 پیدا کردم که خیلی جاها به دادم رسیدن و تنهام نذاشتن ...

و جالب ترین اتفاق تقارن ۸/۸/۸۸ بود با تولد امام رضا که در نوع خودش بی نظیر بود .

من تو این وبلاگ دوست و خواهر و برادر و دایی و خاله به تعداد زیادی پیدا کردم . خدا رحم کرد

سال 88 تموم شد وگرنه سال بعد همین موقع بچم براتون پست جدید میذاشت !!!

مرسی که با من بودید .

 سال نوی همتون مبارک .سال ۱۳۸۹ ...

همتون و دوست دارم و براتون از خدا بهترینا رو میخوام .

در پناه حق ...

یا علی ...

پی نوشت : این پست پر از نقطه چین شد . لطفا جاهای خالی را با عبارات مناسب پر نمایید .

بعضی چیزا ربطی به آداب معاشرت نداره

باید فرهنگت غنی باشه تا رعایتشون کنی

حالا غنی هم نبود دیگه  زیر خط فقرم نباشه ...

هنگام پوشیدن

۱. اگر کت و شلوار پوشیده اید راه نروید ، ننشینید ، نخوابید ، ندوید ، حرف نزنید ، دست توی

جیبتان نکنید و ...

در کت و شلوار فقط میتوانید نفس بکشید آن هم خیلی آرام و آهسته !!

۲. اگر خیلی چاق یا خیلی لاغر هستید آدم باشید و لباس فروش ها را اذیت نکنید . 4 متر پارچه از

 پارچه فروشی ها بخرید و بدهید دست خیاط ها تا متناسب با هیکلتان برایتان لباس بدوزند .

۳ . هنگام خریدن لباس به جای توجه با مارک آن به جنسش توجه کنید . خارجی ترین مارکها را

هم در کشور عزیز خودمان به لباسها می چسبانند .

۴. فرقی نمیکند در چه لباسی هستید . از قدیم گفته اند " نه همین لباس زیباست نشان آدمیت "

 از همان قدیمها هم اصل آدم بودن بوده است . پس آدم باشید .

۵ . لباس بدن نما نپوشید . اگر میخواهید بدنتان را بنمایانید دیگر چرا لباس میپوشید ؟؟؟ ( آقای

محترم با شمام هستما !!!)

در مهمانی

۱ .پیش از رفتن به مهمانی خودتان را تر و تمیز کنید . اگر به فکر آبروی خودتان نیستید به فکر

 سلامتی کسانی باشید که قرار است با شما روبوسی کنند .

۲ .اگر میخواهید پیش از رفتن به مهمانی دوش بگیرید ، برای دوش گرفتن از عطر و ادکلن

استفاده نکنید . آب برای این کار مناسب تر است .

۳ .اگر سینی چای را جلویتان گرفتند ، به صورت کسی که سینی را در دست دارد خیره نشوید .

این عمل مربوط به مراسم خواستگاری ، آن هم فقط در سریالهای تلویزیونی ایرانی است .

۴ . اگر پاهایتان بوی بدی میدهد فقط در مهمانی های دسته جمعی شرکت کنید . اینطوری

کسی نمیفهمد که تولیدکننده بو شما هستید .

۵ . اگر به دستشویی رفتید و آنجا چشمتان به عطر و ادکلن افتاد ، جلوی خودتان را بگیرید و از

آنها استفاده نکنید . یادتان باشد معمولا آدمها بوی عطر و ادکلن خودشان را حتی در لباس

دیگران تشخیص میدهند .

۶ . تلفن های خارج از کشورتان را در مهمانی نزنید . امروز روز تکنولوژی پیشرفت کرده و یک

پرینت از مخابرات میتواند مایه آبروریزی آدمهای آویزان شود .

۷ . اگر مهمانتان از شهر دیگری آمده است ، پس از صرف شام درباره راحتی و امکانات مناسب

هتلهای شهرتان حرف نزنید . مردم بلا نسبت خر که نیستند . متوجه منظورتان میشوند .

۸ . لقمه هایی را که مهمانان تان برمی دارند در ذهنتان شمارش نکنید . مگر مغز شما کامپیوتر

است ؟ یک نفر را مسئول کنید که با ماشین حساب ، کل لقمه ها را جمع بزند و بعد تقسیم بر

تعداد کند . این طوری معقول تر است .

پی نوشت 1:  چقدر دوستان من تو این وبلاگ دقیقن !!! یکی نیومد بپرسه چرا اسم این پست و

قبلیش این بود . حتی شما دوست عزیز 

پی نوشت 2 : "چه کسی دمپایی مرا دزدید " از سری کتابهای اتوبوس  هستند که برای بالا بردن

 فرهنگ جمعی در اتوبوسهای شرکت واحد به وفور یافت میشوند . البته فقط  در روز اول

 استقرار ...

بعدش مردم اینا رو با خودشون میبرن خونه تا بقیش و در کنار خانواده و دلبندانشون بخونن . اینکه

 چطور این کتاب به دست من رسید ناشی از اقدام فداکارانه یک دوسته که این و از اتوبوس کش

 رفته بود و با کلی ذوق برای من آورده بود .

دوستم : سارا ببین واست چی آوردم . میدونستم دوست داری از اینا ...

من :

دوستم : خوشحال نشدی ؟؟؟

پی نوشت 3 : شک نکنید که بعد از برداشتن نُت بردم و گذاشتمش توی اتوبوس ...

از قدیم گفتن : " یه سوزن به خودت بزن ؛ یه جوالدوز به دیگران "

این پست و پست بعدی و مینویسم برای تشنگان آداب معاشرت

بله دیگه آویزه گوشتان کنید تا پاینده باشید و دیگران را از بلای حتمی برهانید . ثواب داره به خدا ...

در خانه

۱ . اگر به محض ورودتان به خانه اعضای خانواده دماغشان را گرفتند به سرعت جورابهایتان را

درآورده و در جای مطمئنی دفن کنید .

۲ . پوست تخمه و آت و آشغال های مشابه را زیر فرش قایم نکنید . اگر خیلی وسوسه شدید این

کار را بکنید به روزهای اسباب کشی یا خانه تکانی که فرش ها جمع میشود و لو میروید فکر

کنید .

۳ . وقتی توی غذایتان سنگ ریزه پیدا میکنید نه به کسی نشانش دهید و نه طوری آن را توی

بشقاب بیندازید که همه صدایش را بشنوند . گذشت داشته باشید .

۴ . مورد بالا در مورد مو هم صادق است . میتوانید بدون اینکه اصلا به روی خودتان بیاورید مو را

قورت دهید . این دیگر انتهای معرفت است ( من این یکی رو امتحان کردم جواب میده !!!)

۵ . پس از استفاده طولانی مدت از دستشویی از وسایلی نظیر هواکش ، سیفون و آفتابه

استفاده کنید . یادتان باشد در عالم هستی همه از حق نفس کشیدن برخوردارند .

۶ . صبح ها که از خواب بیدار میشوید برای گفتن " سلام صبح به خیر " به اعضای خانواده ،

صورتتان را خیلی به صورتشان نزدیک نکنید . طبیعی است که آنها نخواهند از بوی کلاغ مرده ای

که در آن لحظات از دهان شما متصاعد میشود استفاده کنند .

۷ . آدامس جویده شده را زیر دسته مبل یا گوشه بشقاب یا زیر میز نچسبانید . ناسلامتی اینجا

خانه خودتان است .

۸ . اگر خیلی چاق هستید و حمل نعشتان به زور زیادی احتیاج دارد ، هیچگاه در اتاقتان

خودکشی نکنید .

۹ . برای تربیت فرزندان دلبندتان در آپارتمان از دادن فحش غلیظ با صدای بلند خودداری کنید .برای این کار از فحش دادن غلیظ با صدای آرام یا دادن فحش رقیق با صدای بلند استفاده کنید .

هنگام خوردن

۱.  به دلیل رعایت حق تنفس انسانها ، در صورت لزوم پیش از نشستن سرسفره پاهایتان را هم

بشویید .

۲. غذایتان را خوب بجوید . هرچقدر فعالیت فک زیرین تان در هنگام غذا خوردن بیشتر باشد ،

چند ساعت بعد مدت اقامت تان در دستشویی کمتر خواهد شد .

۳. اگر به یک مهمانی یا عروسی یا رستوران سلف سرویس دعوت شدید ، مدام به خودتان تلقین

کنید که یک معده بیشتر ندارید که آن هم ظرفیت محدودی دارد و نمیتواند در یک شب پنج پرس

باقالی پلو با گوشت و کباب برگ و جوجه کباب را به همراه دوازده تا موز و چهل تا خیار و هشت تا

پرتقال و یک بشقاب ژله هضم کند .

۴.هنگام خوردن غذا ملچ مولوچ نکنید . میزان رضایتتان از غذا را میتوانید به روشهای متمدنانه تری

هم ابراز کنید .

۵ . غذا را داغ داغ نخورید . اگر مجبور به این کار شدید به همراه غذا به مقدار لازم گاز استریل و

پماد سوختگی هم بخورید .

۶ . هنگام نوشیدن مایعات هورت نکشید . اصولا در تمام مراحل زندگی از تولید صداهای نا مربوط

خودداری کنید .

پی نوشت ۱: امروز یک عدد جشن در دانشگاه برقرار بود . یک تعدادی شکلات و آب نبات روی سر

حضار گرامی ریخته شد . انگار موش انداخته بودن وسط جمعیت . ولوله ای برپا شد برای قاپیدن

شکلاتها از زمین و هوا و دست بغل دستی .موج مکزیکی میرفتن .  من فقط چشمام و بسته

بودم و سرم و با دستام  نگه داشته بودم . ببینید چه اوضاعی بود فقط .

همین دیگه آداب معاشرت یاد بگیریم .

پی نوشت ۲ : اگر فکر کردید برای رعایت این قوانین حتما باید از این خونه ها داشته باشید یا از

اون غذاها بخورید سخت در اشتباهید . اینا رو گذاشتم ملموس بشه واستون !!!

به قول یک "اندیشمند گرامی از نوع بلاگفایی " : 

... To be continued

امروز

همه چیز از یک اشباه شروع میشه

یک اشتباه کوچیک

اما محض ...

اول فقط به صورت یک تجربه جدید بهش نگاه میکنی

اولین تجربه یک اشتباه

اما بعد در حالیکه میدونی اشتباهه ولی تکرارش میکنی

تکرار مکررات ...

اگر ترکش کنی احساس خلا و پوچی بهت دست میده

میگی ترک عادت موجب ...

میگم موجب هیچی نیست . خودت و گول نزن .

هرچی دست و پا بزنی بیشتر فرو میری

درست عین یک باتلاق

منجلاب روزمرگی ...

یک لحظه به خودت میای

فقط یک لحظه

از فرجام میترسی

فردا

باز هم اشتباه

و تکرار تجربیات شناخته شده

و بیشتر فرو رفتن

فکر نمیکنی

یا شایدم نمیخوای که فکر کنی

هدف نداری

دنبال روزهای خوشی هستی که انتظارت رو نمیکشن .

تنـــــد نرو ...

بایست ...

پی نوشت 1 : سرگذشت یکی از بهترین دوستانم رو شنیدم . از غرق شدن گفت و اینکه توانایی نجات خودش و نداره .

شنیدم و شنید ...

پی نوشت 2 : دنبال نتیجه گیری نبودم و نیستم .

همین

این هفته بازار عشق و عاشقی و کادو گرفتن و البته دادنش خیلی داغه . قلبای قرمز و خرس و گوسفند و الاغ و ... که قلب به دست منتظرن . ولنتاین که گذشت اما هنوز سپندار که روز عشق کاملا ایرانی و زرتشتیه در راهه.  هیچ وقت ولنتاین برام معنی خاصی نداشته . امسالم مثل سالهای قبل ...

اما یه سری چیزا تو این روزا نظرم و خیلی جلب کرد .

۱. تا حالا شده دختری رو ببینید که حداقل یک بار عاشق نشده ویا حاضر نباشه هرکاری ( دقت کنید هرکاری ) برای رسیدن به عشقش انجام بده یا حداقل یک بار تو زندگیش شکست عشقی نخورده باشه ؟؟؟

خداییش ندیدید دیگه  !!!

۲ . تا حالا شده پسری رو ببینید که حداقل یک بار دل یه دختر و نشکسته باشه و به قول خودشون عشق پاکش و نادیده نگرفته باشه یا به بهانه های مختلف بعد یک مدت دختر و ول نکنه ( اونم به بهانه های نامعلوم و بعضا تابلو ... )؟؟؟

خداییش ندیدید دیگه !!!

۳ . تا حالا شده زوج جوانی رو ببینید که قبل ازدواج شدیدا عاشق باشن و بعد ازدواج محل ... به هم نذارن ؟؟؟ یعنی که بعد یه مدت کلا آتیش عشقشون بخوابه ؟؟؟

خداییش دیدید دیگه !!!

۴. تا حالا شده فکر کنید شدیدا عاشق هستید و اگر طرف مقابل چند روزی بی خبرتون بذاره حسابی از نگرانی دق کنید و یا هر موقع زنگ میزنه دستاتون و صداتون بلرزه تا یه الو بگید ؟؟؟ تازه بعد گذشت یه مدت دیگه هیچ حسی نسبت بهم نداشته باشید ؟؟؟

خداییش شده دیگه !!!

۵. به نظر شما عشق یه مقوله دم دستی و چیپه که اینجوری به بازی گرفته میشه ؟؟؟ یه چیزی مثل دمپایی دم دستی ( عجب تشبیهی بود !!!)

۶. چیزی که امروز بهش میگیم عشق یه چیزیه بین دوست داشتن و هوس و احساسات مبهم درونی که ایجادش دلایل مختلف داره . تنهایی ، شکست تو زندگی خانوادگی و ...

۷. به نظرم عشق فقط توی دوست داشتن بی نهایت به خدا خلاصه میشه و عشق مادر فرزندی . حالا شماها بگید شعار میدم ولی ته دلتونم میدونین که درستش همینه .

پی نوشت ۱: این دیوارای دانشکده ما حسابی رنگ لازم شدن . انواع و اقسام سخنان عشقی و روم به دیوار و میشه پیدا کرد . مثلا یه جمله سالم که امروز توجهم و به خاطر سایز بزرگش جلب کرد .

" عشق خیلی احساس قشنگیه ، من خیلی عاشقم ، خیلی "

حالا این همه خیلی چطوری تو قلب این خانوم جا شدن خدا میدونه . در ضمن ایشون نمیدونستن عشق خودش خیلی رو در بر میگیره . ( مدیونید اگه فکر کنید من سر کلاس به دیوارا بیشتر از استاد توجه دارم . عمرنیــــــــــــــــــــــــاش )

 پی نوشت ۲ : شاید این اشتباه ذهن منه که سخت پافشاری میکنه عشق همیشگیه و بعد از گذشت چند صباحی کمرنگ و دلزده نمیشه  .  خب دیگه هرکس یه عقیده ای داره .

 پی نوشت ۳ : ولنتاین و سپندار عاشقا مبارک ...

ما سلیقه همه مخاطبان رو در نظر میگیریم . دست خودمون نیست . خیلی خوبیم آخه !!!

 پی نوشت ۴: روز عشق که گذشت . اما بد نیست تو این هفته از دوستای خوبمون یادی کنیم .

یاد یاران هر کجا باشند بر ما واجب است

ما رفیــق نارفیـق شــهر غـمـــــها نیـستیم  

یه دوست خوبی میگفت : " عشق مثل بال آدمه نه وبال ...

                                    آدم با عشق میتونه پرواز کنه "

در هجوم سایه هایی گرفتارم که هر روز و شب ، خود آگاه و ناخودآگاه از کنارم میگذرند .

سایه هایی که فقط خیال می کنند آدمند  .

این سایه های مبهم هماره با من می زیند .

و حتی در نیمه های شب که غبار خواب چشمانم را تیره کرده این سایه های بزدل در

کنار پنجره اتاقم آرام می خزند .

دست بردار نیستند این سایه ها ...

این روزها کوچه کوچه های زندگیم بارانی و ابری است و در حالیکه به تقاطع این توازی

می اندیشیدم دریافتم که باز هم دچار اشتباهی محض گشته ام .

باز هم به اینجا رسیدم که :

تقاطعی وجود ندارد . انگار همیشه کوچه ها موازیند و بس ...

پی نوشت1 : این روزا یه جوریم . از اون جورایی که آدم نمیدونه چجوریه ....

پی نوشت 2 : خانم یا آقای خیلی خیلی محترم که به اسم یه دختر کامنت میذاری و

هنوز هویت و جنسیتت برای من محرز نشده ، اگر واقعا حرفی برای گفتن داری چرا مثل

یک شبح خودت و پشت کلمات نامانوس پنهان کردی و از خودت هیچ آدرسی نمیذاری ؟؟؟

پی نوشت 3 : دوستان ببخشید که این مسئله رو به وبلاگم کشوندم . میدونم که درک میکنید .

رستاخیز قیامت برپا می‌گردد، اعمال جناب بیل‌گیتس را چرتكه می اندازند و درمی‌یابند كردار مثبت و منفی اش مساویند.

 او را ندا می‌دهند: «ای بیل! تو در انتخاب بهشت و جهنم مختاری!» پرده ی بهشت را كنار میزنند. جناب مستطاب اندر بهشت همه را پشت رایانه‌ای می‌یابد كه هریك در گوشه‌ی عزلتی مشغول انجام كاری است. یكی گیم بازی می‌كرد، دیگری موسیقی گوش می‌كرد، آن یكی چت می‌نمود، یكی هم فیلم می‌دید و.... القصه، هركس به طریقی سرگرم بود!

                                             

    

  

.

خلاصه... جونم براتون بگه. تا میندازنش تو جهنم، ... آقا یـِك هو جهنم از این رو، ... به اون رو میشه! رودخونه‌ی آب دریای مواد مذاب میشه! پروانه‌ها خفاش میشن!    

 مردم كنار رودخونه ملكه‌های عذاب می‌شوند!           

عشق در لحظه پیدا میشود و دوست داشتن در امتداد زمان . این اساسی ترین تفاوت میان عشق و دوست داشتن است .

عشق معیارها را در هم میریزد . دوست داشتن بر پایه معیارها بنا میشود .

عشق ناخواسته و ناگهان شعله می کشد . دوست داشتن از شناختن و خواستن سرچشمه میگیرد .

عشق قانون نمیشناسد . دوست داشتن اوج احترام به مجموعه ای از قوانین عاطفی است .

عشق فوران میکند چون آتشفشان  و شرّه می کند چون آبشاری عظیم . دوست داشتن جاری می شود چون رودخانه ای در بستری با شیب نرم .

عشق ویران کردن خویشتن است و دوست داشتن ساختنی عظیم .

عشق دق الباب نمیکند . مودب نیست ، حرف شنو نیست ، درس خوانده نیست ، درویش نیست ، حسابگر نیست ، سر به زیر نیست ، مطیع نیست ، عشق دیوار را باور نمی کند ، کوه را باور نمی کند ، گرداب را باور نمی کند ، زخم دهان باز کرده را باور نمیکند ، مرگ را باور نمی کند .

عشق در وهله پیدایی دوست داشتن را نفی میکند ، نادیده می گیرد، پس می زند و می گذردو دوست داشتن نیز در امتداد زمان ، عشق را دود می کند ، به آسمان می فرستد و چون خاطره ای حرام ، فرشته نگهبانی بر آن می گمارد .

عشق سحر است و دوست داشتن باطل السحر .

عشق و دوست داشتن ، در پی هم می آیند اما هرگز در یک خانه منزل نمی کنند .

عشق انقلاب است و دوست داشتن اصلاح .

میان عشق و دوست داشتن هیچ نقطه مشترکی نیست . از دوست داشتن به عشق می توان رسید و از عشق به دوست داشتن .

اما به هر حال این حرکت از خود به خود نیست . از نوعی به نوعی است ، از ضمیره ای به ضمیره ای

 و فاصله ای است ابدی بین عشق و دوست داشتن که برای پیمودن این فاصله ،

        یا باید پرید ، یا باید فرو چکید .

نمیدونم یادته یا نه ...

بهم گفتی میشه کوچه چهلم و برای تو بنویسم ؟

منم بهت قول دادم که این کوچه مال تو باشه .

از چهل کوچه عبور کردم  . این بار از کوچه دل تو گذشتم .

مهم نیست که آخر قصه ما چی میشه ...

مهم اینه که من و تو بخشی از خاطرات همدیگر و رقم زدیم .

به قول نازنین فروغم :

آری آغاز دوست داشتن است

گرچه پایان راه ناپیداست

من به پایان دگر نیندیشم

که همین دوست داشتن زیباست